Την κυριακη 3 οκτωμβίου στις 16:00, στην Αλεπότρυπα.
Στα γηπεδάκια μπάσκετ Μεγίστης και Κυθήρων.
Category Archives: ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ
Προβολή Ντοκιμαντέρ – “TOT INCLOS”
Τρίτη 6/7, Φωκιωνός Νέγρη & Σκύρου
Προβολή Ντοκιμαντέρ – ”TOT INCLOS”
“Οταν η τουριστικοποίηση και ο σύγχρονος μαζικός τουρισμός δε σε αφήνει να ζεις μπέσα στην πόλη σου”
Για μια χώρα όπως η ελλάδα και μια πόλη όπως η αθήνα, ο μαζικός τουρισμός πλασάρεται ως ευλογία αφού συνδέεται με την αύξηση του οικονομικού κέρδους. Ταυτόχρονα όμως, ο τουρισμός συνδέεται με μια σειρά φαινομένων που διαλύουν την καθημερινότητα των κατοίκων: το airbnb και η ολοένα αυξανόμενη ζήτηση τουριστικής κατοικίας οδηγεί σε αύξηση των τιμών των ενοικίων και επισφάλεια όσον αφορά το δικαίωμα στη στέγαση, ο δημόσιος χώρος υποβαθμίζεται λόγω της κοσμοπλημμύρας
ενώ ταυτόχρονα έργα υποδομής προσανατολισμένα στις ανάγκες τουριστών οδηγούν σε αποστείρωση και αστυνομοκρατία και τελικά η όποια οικονομική ανάπτυξη φέρει ο τουρισμός οδηγεί σε αύξηση των τιμών δυσανάλογα με τους μισθούς των κατοίκων που παραμένουν οι ίδιοι. Γι’ αυτό το λόγο επιλέξαμε την δεδομένη στιγμή να προβάλουμε μια σειρά ντοκιμαντέρ στη γειτονιά μας, για να αναδείξουμε αυτό το πρόβλημα που σταδιακά εδραιώνεται και να επισημάνουμε ότι δεν έχει σημασία σε ποιο γεωγραφικό πλάτος της γης βρίσκεσαι διότι παντού ο τουρισμός δρα ακριβώς με το ίδιο μοτίβο και έχει πάντα τα ίδια ολέθρια αποτελέσματα . Από την πόλη της Βενετίας , λοιπόν, αυτή την φορά μεταφερόμαστε στις Βαλεαρίδες Νήσοι, κυρίως στη Μαγιόρκα και την Ίμπιζα. Όπου βλέπουμε πως η ραγδαία ανάπτυξη της τουριστικής βιομηχανίας μετατρέπει ταχύτατα τα νησιά ολόκληρα και της ζωής των κατοίκων τους σε ένα πάρκο αναψυχής για τους τουρίστες. Πώς ο μύθος που λέει “ζούμε από τον τουρισμό” αρχίζει να αμφισβητείται και πλέον γίνεται λόγος για κορεσμένες παραλίες, έλλειψη πρόσβασης σε στέγαση και άλλα προβλήματα. Θα παρακολουθήσουμε λοιπόν, μια σειρά συνεντεύξεων από χαρακτήρες που σχετίζονται με τον κόσμο του τουρισμού, με τον ακαδημαϊκό κόσμο, τον κόσμο της οικολογίας και συνεντεύξεις από ανώνυμους ανθρώπους που ζουν στη Μαγιόρκα. Συμπεριλαμβάνονται εικόνες της Μαγιόρκας που δεν εμφανίζονται σε τουριστικούς καταλόγους.
Under_Stand!
συνέλευση στα πέριξ της πλατείας Αμερικής
★
“When modern day mass tourism doesn’t allow you to live in your city”
For a country like Greece and especially a city like Athens mass tourism
is sold as a blessing as it is linked with increased profit. At the same
time though it is the root of a number of phenomena that put a huge
burdain on locals and their daily lives: Airbnb and the rising demand
for accomondation leads to increased rents and precarity for the
locals. Public spaces are undermined and overcrowded while tourist
facility constructions create a sterile environment in the neighbours,
to be anjoyed by visitors, cut off from the people and their needs.
Eventually whatever “fianancial growth” has been achieved only
translates to increased cost of life disproportionate to average incomes
that roughly stay the same.
We are chosing this time to show a series of documentaries in our
neighbourhood to point out this issue that is affecting us directly and
to emphasize the fact that, irrelevant to your location on the globe,
the tourist industry expands and exploits following the same partners
and leading to the same devastating results. After the city of Venice we
take a closer look at the Balearic Islands (mostly Ibiza and Mallorca).
We witness how the radical increase of tourism turns the islands into
“amusement parks” for tourists. We watch as the myth of tourism
“feeding” the local economy is questioned and its place is taken over by
concerns that include the state of the overused beaches and the housing
problems that occur. We will see a series of interviews with individuals
connected to the tourist industry, academics, ecologists as well as
anonymous residents of Mallorca. The film features images of Mallorca
that tourist guides won’t show.
Under_Stand!
assembly from around Ameriki’s square
★
Προβολή Ντοκιμαντέρ – ”The venice syndrome”
Τρίτη 15/6, Φωκιωνός Νέγρη & Σκύρου
Προβολή Ντοκιμαντερ – ”The venice syndrome”
“Όταν η τουριστικοποίηση και ο σύγχρονος μαζικός τουρισμός δε σε αφήνει να ζεις μέσα στην πόλη σου”
Για μια χώρα όπως η ελλάδα και μια πόλη όπως η αθήνα, ο μαζικός τουρισμός πλασάρεται ως ευλογία αφού συνδέεται με την αύξηση του οικονομικού κέρδους. Ταυτόχρονα όμως, ο τουρισμός συνδέεται με μια σειρά φαινομένων που διαλύουν την καθημερινότητα των κατοίκων: το airbnb και η ολοένα αυξανόμενη ζήτηση τουριστικής κατοικίας οδηγεί σε αύξηση των τιμών των ενοικίων και επισφάλεια όσον αφορά το δικαίωμα στη στέγαση, ο δημόσιος χώρος υποβαθμίζεται λόγω της κοσμοπλημμύρας ενώ ταυτόχρονα έργα υποδομής προσανατολισμένα στις ανάγκες τουριστών οδηγούν σε αποστείρωση και αστυνομοκρατία και τελικά η όποια οικονομική ανάπτυξη φέρει ο τουρισμός οδηγεί σε αύξηση των τιμών δυσανάλογα με τους μισθούς των κατοίκων που παραμένουν οι ίδιοι. Γι’ αυτό το λόγο επιλέξαμε την δεδομένη στιγμή να προβάλουμε αυτό το ντοκιμαντέρ, για να αναδείξουμε αυτό το πρόβλημα που σταδιακά εδραιώνεται. Σε περίπου 20 χρόνια οι μισοί κάτοικοι της Βενετίας αναγκάστηκαν να φύγουν απ’ την πόλη τους είτε λόγω αυξημένων ενοικίων είτε λόγω εξώσεων που ελέγχει ο δήμος της Βενετίας. Κάθε χρόνο ο ολοένα αυξημένος αριθμός τουριστών που φτάνει στη Βενετία, μετατρέπει την πόλη σε ένα τουριστικό πάρκο. Να και μια μικρή ματιά από κατοίκους αυτής της πόλης όπου στο κοντινό μέλλον θα γίνει ουσιαστική και μεταφορική ερημοποίηση στο όνομα του κέρδος.
Η ταινία θα προβληθεί με ελληνικούς υπότιτλους.
★
Under_Stand!
συνέλευση στα πέριξ της πλατείας Αμερικής
Πορεία ενάντια στις απαγορεύσεις και την περαιτέρω υποτίμηση των ζωών μας – Παρασκευή 23/4 πλ. Κυψέλης 18:00
Η επιβολή και η κλιμάκωση των περιορισμών και απαγορεύσεων από την αρχή της πανδημίας, η εξόφθαλμη χρησιμοποίηση τους από το κράτος και τα όργανα του για τη διαχείριση του πληθυσμού και η επιτήρηση κάθε τομέα των ζωών μας εντείνουν τον κοινωνικό πόλεμο και τις καταπιέσεις και προσανατολίζονται στο να οικοδομήσουν μια δυστοπία όπου κυριαρχεί ο αυτοεγκλεισμός και ο ατομικισμός. Η τροφοδότηση και η οικοδόμηση σχέσεων αλληλεγγύης και αλληλοφροντίδας, καθώς και κάθε προσπάθεια διεκδίκησης δημοσίου χώρου αποτελούν πράξεις συλλογικής αντίστασης στη δυστοπία και στο καθεστώς κοινωνικής απομόνωσης.
Για τους λόγους αυτούς συμμετέχουμε στην πορεία ενάντια στις απαγορεύσεις και την περαιτέρω υποτίμηση των ζωών μας που καλείται από στέκια, καταλήψεις, αναρχικές ομάδες και συντρόφισσες/οι από τις γειτονιές του κέντρου.
Το κάλεσμα της πορείας:
https://athens.indymedia.org/event/84521/
Προβολή ταινίας & Συλλογή τροφίμων
Κυριακή 19/7, Φωκιωνός Νέγρη & Σκύρου
προβολή ταινίας ”Blindspotting” (2018)
Στο χώρο θα υπάρχει συλλογή τροφίμων & κούτι οικ. ενίσχυσης για το ”Σπίτι των γυναικών”, όπως και έντυπο υλικό από όμαδες γειτονιάς.
Λίστα τροφίμων:
-γάλα μακράς διάρκειας σε χάρτινες συσκευασίες
-προϊόντα μακράς διάρκειας σε πλαστικές συσκευασίες
-ξηροί καρποί
-σοκολοταειδή
-μπισκότα αλμυρά και γλυκά
-προιόντα μακράς διάρκειας σε πλαστικές συσκευασίες
(όχι τσίγκινες, γυάλινες, μεταλλικές συσκευασίες)
Under_Stand!
συνέλευση στα πέριξ της πλατείας Αμερικής
Roof bar για την οικονομική ενίσχυση των 2 συλληφθέντων της Θεσσαλονίκης (12/6, 21:00)
Bar οικονομικής ενίσχυσης για την καταβολή της χρηματικής εγγύησης των 2 συλληφθέντων της 27ης Μάη στη Θεσσαλονίκη
★
Παρασκευή 12/6, 21.00
ταράτσα Α’ ΦΕΠΑ (Ούλωφ Πάλμε 2-4)
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας
Under_Stand!
συνέλευση στα πέριξ της πλατείας Αμερικής
Μικροφωνική αλληλεγγύης για τον αναρχικό σύντροφο Ίρντι Κ.
Καλούμε σε μικροφωνική αλληλεγγύης για τον αναρχικό σύντροφο Ίρντι Κ.
Παρασκευή 06/03 | 12:00 | στο προαύλιο της Νομικής
★
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΙΡΝΤΙ Κ.
Δε χωράει καμία αμφιβολία πως το ελληνικό κράτος δεν επιφυλάσσει και τη μεγαλύτερη ευγένεια στους διακηρυγμένους του εχθρούς. Κάθε άλλο. Οι διώξεις, οι φυλακές, οι ξυλοδαρμοί, οι απειλές και οι παρακολουθήσεις είναι κοινός τόπος για τους αναρχικούς και τις αγωνιζόμενες γενικότερα. Ανεξαρτήτως της πολιτικής του διαχείρισης, ο κρατικός μηχανισμός κατασκευάζει περιπτώσεις εξαίρεσης, στήνει κατηγορητήρια, εγκλωβίζει και τσακίζει ζωές. Στη δεδομένη συγκυρία εφαρμογής του λεγόμενου δόγματος “τάξη και ασφάλεια” οι καθημερινές πιέσεις των κατασταλτικών μηχανισμών -φανερών ή μυστικών- αυξάνονται. Από παρακολουθήσεις με συστήματα γεωεντοπισμού και κρυφές κάμερες σε πολιτικούς χώρους και προσωπικά οχήματα αγωνιστών, έως προσαγωγές σε απλές αφισοκολλήσεις.
Ο αναρχικός σύντροφος Ίρντι Κ. απειλείται με απέλαση από τη χώρα μετά από μια οδύσσεια απορρίψεων της άδειας παραμονής του στην επικράτεια του ελληνικού κράτους. Παραθέτουμε τα λόγια του ίδιου του συντρόφου:
«Μια πρώτη ενημέρωση σχετικά με την εκδικητική προσπάθεια απομάκρυνσής μου από την χώρα.
Στις 3 Ιουλίου 2019, αφού συνέλεξα τα απαραίτητα έγγραφα και πλήρωσα το σχετικό παράβολο των 300 ευρώ, πήγα στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας για να ανανεώσω την άδεια παραμονής μου, η οποία θα έληγε μια εβδομάδα μετά. Η αρμόδια υπάλληλος, αφού κοίταξε τα στοιχεία μου, έκανε μια μεγάλης διάρκειας βόλτα από γραφείο σε γραφείο με έναν τεράστιο φάκελο στα χέρια της και έπειτα με ενημέρωσε πως δεν μπορεί να δεχθεί το αίτημα μου για ανανέωση, αφού θα βγει ούτως ή άλλως αρνητικό καθώς υπάρχει δικαστική απόφαση εις βάρος μου που με καθιστά δημόσιο κίνδυνο. Μου ανακοίνωσε, επίσης, πως αυτό που πρέπει να κάνω είναι να αποχωρήσω οικειοθελώς από την χώρα μέχρι να εκδικαστεί σε δεύτερο βαθμό η υπόθεσή μου. Την επόμενη φορά που επισκέφθηκα μαζί με δικηγόρο την ίδια υπηρεσία θα μάθαινα, μάλιστα, πως ο φάκελος μου είχε σταλεί στην Περιφέρεια λίγες μόνο μέρες μετά την σύλληψη μου στις 6/12/2014 και περιλάμβανε και μια ακόμη υπόθεση στην οποία είχα απαλλαγεί με βούλευμα.
Λίγα λόγια σχετικά με τη σύλληψη μου στις 6/12/2014 και το δικαστήριο που ακολούθησε.
Στις 6 Δεκέμβρη 2014 πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη πορεία μνήμης για τη δολοφονία του αναρχικού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου αλλά και στήριξης του αγώνα του έγκλειστού απεργού πείνας Νίκου Ρωμανού. Ως αναρχικός συμμετείχα συνειδητά και πλαισίωσα πολιτικά την πορεία αυτή. Αφότου η πορεία δέχθηκε επίθεση από τις αστυνομικές δυνάμεις, αυτές κατόπιν προχώρησαν σε συλλήψεις στο σωρό χρεώνοντας στους/ις συλληφθέντες/είσες για ακόμη μια φορά το γνωστό πακέτο σύλληψης – διατάραξη, αντίσταση, οπλοκατοχή, οπλοχρησία, και σωματικές βλάβες σε ένστολους εν ώρα υπηρεσίας. Μέσα στις συλλήψεις αυτές ήμουν και εγώ. Από την πρώτη στιγμή αρνήθηκα όλες τις κατηγορίες που μου αποδόθηκαν – κατηγορίες για τις οποίες ευχαρίστως θα αναλάμβανα την ευθύνη αν πράγματι κάτι τέτοιο ίσχυε, ευθύνη όπως αυτή που ανέλαβα για τη συμμετοχή μου στην πορεία στηρίζοντας την πολιτικά και δηλώνοντας την πολιτική μου ταυτότητα στο δικαστήριο. Στο δικαστήριο αυτό, λοιπόν, χρεώθηκα με 27 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή με μοναδικό στοιχείο την μαρτυρία αστυνομικού – απόφαση στην οποία ασκήθηκε έφεση. Αξίζει να σημειωθεί στο σημείο αυτό, πως όπως διαπιστώσαμε η απόφαση του δικαστηρίου αυτού δεν έχει καν καθαρογραφεί και το εφετείο δεν έχει ακόμη καν οριστεί, γεγονός που δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο τη θέση μου στο σήμερα.»
Την Πέμπτη 12 Μαρτίου, εκδικάζεται εκ νέου η υπόθεση του συντρόφου στα Διοικητικά Δικαστήρια Θεσσαλονίκης. Για ακόμη μια φορά καλείται να αντικρίσει μια ενδεχόμενη απόρριψη του αιτήματός του για ανανέωση της άδειας παραμονής του, γεγονός που συνεπάγεται άμεση απομάκρυνσή του απ’ την ελληνική επικράτεια.
Από μεριάς μας, δείχνουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας προς τον σύντροφο Ίρντι Κ. Καμιά αγωνίστρια και κανείς αγωνιστής δεν τρομάζει και δεν υποχωρεί από τέτοιες κινήσεις εντυπωσιασμού και εκβιασμού από πλευράς του κράτους. Αυτό που πρέπει να κατανοήσουν οι ενορχηστρωτές της σύγχρονης ζοφερής πραγματικότητας είναι πως απέναντί τους έχουν έναν κόσμο διαφορετικό. Έναν κόσμο σφυρηλατημένο με τις αξίες της αλληλεγγύης, της ενσυναίσθησης, της αποστροφής μπρος σε κάθε είδους καταπίεση κι επιβολή. Οι φρονηματικές διώξεις, οι αντιμεταναστευτικές πολιτικές, οι τακτικές αντιεξέγερσης, η πειθάρχηση των σωμάτων και των επιθυμιών μας, η παραγόμενη θλίψη και μιζέρια εντός των γκρίζων, πανοπτικώς επιτηρούμενων και κανονικοποιημένων μητροπολιτικών νεκροταφείων, μας βρίσκουν όλες και όλους απέναντι · απείθαρχες και ανυπάκουους, με όπλο μας την αλληλεγγύη, ενάντια σε κάθε κανονικότητα, ενάντια σε κάθε εξουσία.
ΑΝ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ
ΤΟΤΕ ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΕΙΛΗ
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ
ΔΕΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΧΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΑ
γραφείο ανόμων υποθέσεων
στο ισόγειο της νομικής
Under_Stand!
συνέλευση στα πέριξ της πλατείας Αμερικής
29/1, 17.00: Προβολή ταινίας & Bar για την στήριξη των συλληφθέντων/-εισών από την Κοινότητα Καταλήψεων Κουκακίου
★
Τετάρτη 29/01/2020, στο Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής
17:00 Προβολή ταινίας “DIAZ – Don’t clean up this blood”
20:00 Bar για τη στήριξη των συλληφθέντων/ -εισών από την Κοινότητα Καταλήψεων Κουκακίου
Under_Stand!
συνέλευση στα πέριξ της πλατείας Αμερικής
γραφείο ανόμων υποθέσεων
(ισόγειο νομικής)
Βάψιμο & κάλεσμα στήριξης της πορείας αντίστασης και μνήμης για τα 7 χρόνια από τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν
Τα ξημερώματα της 17ης Ιανουαρίου του 2013, οι χρυσαυγήτες Γιώργος Στεργιόπουλος και Διονύσης Λιακόπουλος, οπλισμένοι με πτυσσόμενα μαχαίρια, δολοφονούν τον μετανάστη εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν στην περιοχή των Άνω Πετραλώνων, την ώρα που ο ίδιος μετέβαινε στη δουλειά του στη λαϊκή με το ποδήλατό του.
Οι δράστες/δολοφόνοι συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν πρωτόδικα σε ισόβια κάθειρξη, τελεσίδικα δε σε ποινή φυλάκισης 21 ετών και 5 μηνών, με τις αντιδράσεις και τις κινητοποιήσεις από τον κόσμο του αντιφασιστικού αγώνα να παίζουν σημαντικό ρόλο στη βαρύτητα των ποινών. Άλλωστε, η κλιμάκωση είχε “αναγκάσει” τον Nils Muižnieks (επίτροπο του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα) να βρεθεί στην Ελλάδα για να τοποθετηθεί επί του περιστατικού. Οι μαζικές πορείες που έχουν ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια στην περιοχή της δολοφονίας, ως υπενθύμιση των πολυφυλετικών χαρακτηριστικών της και της άρνησης των κατοίκων να δεχτούν την παρουσία και δράση μισανθρωπικών μορφωμάτων όπως η ΧΑ, μπορεί να θεωρηθεί -και είναι, εν μέρει- μια μικρή νίκη του αντιφασιστικού-αντιρατσιστικού κινήματος.
Όμως: Ο Λουκμάν ήταν ένας από τους αόρατους αυτού του κόσμου. Ένας “φτωχοδιάβολος”, όπως πολλοί άλλοι, που πέρασε από σύνορα και άλλες κακουχίες σε αναζήτηση μιας άλλης ζωής. Για τη δολοφονία τους δεν ενεργοποιήθηκαν ευρύτερα κοινωνικά αντανακλαστικά, πέραν του αντιεξουσιαστικου κινήματος, ορισμένων μεταναστευτικών οργανώσεων και τμημάτων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Κάνοντας μια κυνική ανασκόπηση των γεγονότων, η έκταση που πήραν οι ακόλουθες κινητοποιήσεις θα μπορούσε να θεωρηθεί… τυχαία. Ο πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος, Tzavent Ashlam, είχε δηλώσει ότι η Χρυσή Αυγή ήταν την ίδια περίοδο υπεύθυνη για 6 ή 7 δολοφονίες και δεκάδες επιθέσεις ρατσιστικού μίσους, για τις οποίες δεν υπήρξε δίωξη (και έμειναν στην αφάνεια). Αν οι χρυσαυγήτες δολοφόνοι δεν είχαν βλακωδώς συλληφθεί (λίγες ώρες μετά, με τα όπλα ακόμα στην κατοχή τους και το αίμα του Λουκμάν ακόμα πάνω τους), αν η γειτονιά ήταν κάποια άλλη, αποκεντρωμένη και με λιγότερα αντιφασιστικά χαρακτηριστικά/αντανακλαστικά, ίσως να μιλούσαμε για ακόμα έναν αριθμό, μια ακόμα προσθήκη στη λίστα με τις ρατσιστικές δολοφονίες στην Ελλάδα. Δεν ξεχνάμε, άλλωστε, τον “ξεχασμένο” γείτονά μας εργάτη, Αλίμ Αμπντούλ Μάναν, 21 ετών, από το Μπαγκλαντές, ο οποίος στις 12/05/2011 μαχαιρώθηκε από φασίστες στην οδό Κωνσταντινίδη και Στ. Καλλάρη στα Κ. Πατήσια. Η δολοφονία του Α.Α.Μάναν -η οποία πέρασε στα ψιλά- συνδέεται με τα πογκρόμ κατά των μεταναστών που έκανε η Χ.Α. με την κάλυψη της αστυνομίας στην περιοχή της Βικτώριας και του κέντρου της Αθήνας, τα οποία ακολούθησαν μετά την δολοφονία του Μανώλη Καντάρη, στις 10/05/2011. Ενώ υπήρχαν μαρτυρίες για Έλληνες δολοφόνους με ρατσιστικό κίνητρο, η υπόθεση έκλεισε γρήγορα και θεωρήθηκε ξεκαθάρισμα λογαριασμών.
Η σημασία της δημιουργίας χώρων και δομών αγώνα (συνελεύσεις, στέκια, καταλήψεις) σε κάθε περιοχή, της επαφής και σύμπραξης με τα καταπιεσμένα αυτού του κόσμου, της οικειοποίησης των δρόμων, των πλατειών και των πάρκων, αναδεικνύεται περίτρανα από την “τυχαιότητα” των όσων συνέβησαν. Ο πόλεμος που συνεχίζουν να δέχονται τα άτομα που αντιδρούν στην υπονόμευση των ζωών μας, από την άλλη, αναδεικνύει την ανάγκη ύπαρξής τους. Οι εκδικητικές διώξεις αγωνιστ.ρι.ών από τους μηχανισμούς κρατικής καταστολής, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τους 2 συντρόφους που κατηγορούνται για επιθέσεις σε γραφεία του νεοναζιστικού κόμματος με βάση ασαφή στοιχεία, η γενικότερη μιντιακή στοχοποίηση/δαιμονοποίηση όσων δεν προσκυνούν την εξουσία, αλλά και η πρόσφατη εισαγγελική πρόταση για συνολική αθώωση των χρυσαυγητών (για τις επιθέσεις των προηγούμενων ετών) και ενοχή μόνο του Ρουπακιά (για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα), μας θυμίζουν την ανάγκη να περιφρουρούμε τα κεκτημένα μας και να απαιτούμε τα αυτονόητα. Τόσο για τη διεκδίκηση των ζωτικών χώρων μας, όσο και για την οργάνωση και την επίθεση απέναντι στον ρατσισμό και κάθε είδους κοινωνικό αποκλεισμό, ενάντια σε όσα μας πνίγουν και μας στερούν την ζωή και την ελευθερία μας.
Ο φασισμός τσακίζεται στους δρόμους, μαχητικά, με όπλο την αλληλεγγύη και τη συλλογικοποίηση. Για την υπενθύμιση της παρουσίας μας στους δρόμους, για τη δημιουργία σχέσεων συντροφικότητας που θα αποτελέσουν τη βάση για τους μελλοντικούς μας αγώνες, καλούμε σε στήριξη της πορείας την Παρασκευή 17/1, στα Πετράλωνα. Συγκέντρωση στις 18:00, στην πλατεία Μερκούρη.
ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
ΜΑΖΙ ΜΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤ.ΡΙ.ΕΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ,
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ
★
Under_Stand!
συνέλευση στα πέριξ της πλατείας Αμερικής
Προβολή: Machuca – 13/11, 17:00, στο γραφείο ανόμων υποθέσεων
Προβολή της ταινίας: Machuca, 13 Νοέμβρη 2019, 17:00
γραφείο ανόμων υποθέσεων (στο ισόγειο της νομικής)
* θα ακολουθήσει μέχρι τις 21:00 bar οικονομικής ενίσχυσης τηςσυνέλευσης στα πέριξ της πλατείας αμερικής “Under_Stand!”
★
Στο Σαντιάγο της Χιλής, το 1973, λίγο πριν ο δικτάτορας Augusto Pinochet καταλάβει την εξουσία, δύο αγόρια από δύο διαφορετικούς κόσμους γκρεμίζουν με τη φιλία τους τις διαχωριστικές εκείνες γραμμές που χωρίζουν τους ανθρώπους. Η ελευθερία, η εξουσία, ο ρατσισμός, η βία, η αμφισβήτηση, ο φόβος, οι ταξικές διαφορές, τα εξεγερτικά γεγονότα, αποτυπώνονται μέσα από παιδική ματιά, μέσα απ’ τις εικόνες, τα βιώματα και τις μνήμες του ίδιου του σκηνοθέτη, Andres Wood, ως παιδί. Βλέποντας τους διαχρονικούς αγώνες των ανθρώπων ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση να μας σημαδεύουν βαθιά, κλείνουμε το μάτι στις/στους εξεγερμένες/ους της Χιλής, που απ’ τον Οκτώβρη του 2019 έχουν βγει στους δρόμους διεκδικώντας με κάθε κόστος την αξιοπρέπειά τους. Όλα έχουν συνέχεια, το ίδιο κι οι αγώνες των καταπιεσμένων όπου γης.
Η φλόγα της εξέγερσης στη Χιλή
να πυκνώσει τις αντιστάσεις σ’ ολόκληρη τη γη.
★
Under_Stand!
συνέλευση στα πέριξ της πλατείας Αμερικής